کتک خوردن یک نماینده پارلمان اروپا در نوکمپ

هانس پیتر مارتین، یکی از نمایندگان پارلمان اروپا با ارسال نامه ای برای روزنامه آ.اس از آنچه در جریان بازی بارسا-بایرن در نوکمپ براو گذشت، گفته

به گزارش فوتی به نقل از سایت گل- هانس پیتر مارتین، عضو اتریشی پارلمان اروپا، که پیش از این به عنوان خبرنگار روزنامه دیراشپیگل نیز به فعالیت می پرداخت، با ارسال نامه ای برای روزنامه آ.اس از برخورد بدی که در جریان بازی بارسلونا- بایرن مونیخ در ورزشگاه نوکمپ با او شده بود خبر داده.

او در روز اول ماه می برای تماشای بازی بارسلونا مقابل بایرن مونیخ به ورزشگاه نوکمپ رفته بود؛ دیداری که با برد ۰-۳ نماینده آلمانی به پایان رسید. در این نامه او به این نکته اشاره کرده که توسط نیروهای پلیس و ماموران امنیتی مخفی باشگاه کتک خورده و از ورزشگاه اخراج شده است.دلیل این رفتار هم این بود که او بعد از گلزنی بایرن از جایش بلند شده وبه شادی پرداخته. هانس پیتر مارتین دکترای حقوق دارد و عضو کمیته مسائل اقتصادی و مالی پارلمان اروپا و نماینده رسمی روابط بین المللی اتحادیه اروپا با چین است.

این متن کامل نامه ای است که آقای مارتین بعد از اتفاقاتی که در نوکمپ برایش رخ داده برای روزنامه آ.اس نوشته:

«موضوع: رفتار وحشیانه و جانبدارانه پلیس درجریان بازی بارسلونا – بایرن

رئیس محترم

تا دیشب طرفدار بارسلونا بودم ولی همیشه وفراتر از هرتیم دیگری طرفدار بایرن مونیخ بوده ام

بلیطی در یک جایگاه ایده آل در ورزشگاه نوکمپ (ردیف ۳۳، درب ۶۴) برای تماشای بازی بارسلونا-بایرن مونیخ خریداری کردم. به عنوان یک شیفته فوتبال برای تماشای بازیهای مهم مسافرت می کنم وگاهی وقتها حتی نقد فوتبالی هم می نویسم.تاقبل از آن شتب، هیچ وقت مشکلی با نیروهای امنیتی یا پلیس نداشته ام ولی آن شب داستان کاملا متفاوت بود.بعد از آنکه بایرن مونیخ اولین گلش را به ثمر رساند، پرچم قرمز وطلایی ام را بالای سربردم وبعد از گل دوم بایرن هم این کار راتکرار کردم.بعضی از افرادی که دور وبرم نشسته بودند، به من غر می زدند و از من می خواستند تا بنشینم.این کار را کردم ولی یک مامور امنیتی ازراه رسید و به من گفت که باید بلافاصله بیرون بروم.من کاملا مبهوت ماندم.یکی سرم داد زد:”بیرون” دراین لحظه بود که بایرن گل سومش را به ثمر رساند.من روی صندلی ام نشستم وفقط پرچمم را تکان دادم ولی ناگهان، چندین نفر پرچم را ازمن گرفتند و من را به بیرون از ردیف ۳۳ هل دادند.از پله ها به پائین پرتم کردند ودریکی از راهرو ها، درحالی که من را پائین می بردند، موبایلم را گم کردم.»

بلافاصله پاسپورت دیپلماتیکم و کارت خبرنگاری ام را از جیبم خارج کردم وسعی کردم که شرایط را به یکی از افسران بگویم ولی دو پلیس که یونیفورم مشکی برتن داشتند وارد ورودی ردیف ۳۳ شدند ومن را گرفتند.به من گفتند که باید بلافاصله از ورزشگاه بیرون بروم. اصلا نفهمیدم که چرا..به شدت ترسیده بودم. یک پلیس پاسپورت دیپلماتیک و کارت خبرنگاری ام را از من گرفت.پاسپورتی که نشان می دهد که من یکی از اعضای پارلمان اروپا هستم.

اما آنها مرا رها نکردند و حتی وقتی که مدارکم را دیدند هم احترامی برایم قائل نشدند.مرا به سمت پله ها ودرب خروجی هل می دادند.وقتی زمین خوردم، با شدت بیشتری مرا چسبیدند و کمرم هنوز هم درد می کند. زمانی که سعی می کردم که با دوربین حرفه ای ام از این برخوردها واین شرایط عکس بگیرم، یکی از ماموران پلیس مرا تهدید کرد.آنها طوری من را روی زمین انداختند که انگار یک مجرم خطرناک گرفته اند و کت و شلوارم هم دراین میان پاره شد. وقتی به نزدیکی درب خروجی رسیدیم، دو پلیس درهای خروجی را به من نشان دادند.

وقتی از آنها شماره کارت شناسایی ونامهایشان را پرسیدم، بدون هیچ پاسخی به سمت دیگری حرکت کردند. درطول تمام زندگی ام هیچ وقت چنین اتفاقی برایم رخ نداده بود؛ حتی در طول ۱۵ سالی که به عنوان خبرنگار مجله دیراشپیگل آلمان کار می کردم و معمولا به کشورهای دیکتاتوری سفر می کردم… در طول ۱۵ سال فعالیتم به عنوان عضو پارلمان اروپا هم چنین وضعیتی را تجربه نکرده بودم. در زندگی شخصی ام هم هیچ وقت مشکلی با پلیس نداشتم.

 درنهایت به سمت جایی که نیروهای پلیس بیشتری مستقر بودند حرکت کردم و از آنها خواستم تا با مسئول و رئیسشان صحبت کنم تا درمورد آنچه برایم اتفاق افتاده به او گله گی کنم. رئیس آنها به سمت من آمد. در ابتدا با من انگلیسی صحبت می کرد ولی وقتی اسم و شماره کارت شناسایی او را پرسیدم، طوری رفتار کرد که انگار متوجه حرف هایم نمی شود. او مرا به سمت افرادی فرستاد که لباس های رسمی برتن داشتند و احتمالا کارمندان اف.سی بارسلونا بودند. یکی از آنها به خاطر اتفاق هایی که برایم رخ داده از من عذرخواهی کرد ولی به من گفت:« پلیس اینجا همین طوری است.» ولی آیا این واقعیت دارد؟

همچنان درخواست می کردم تا با مسئول نیروهای پلیس صحبت کنم و می پرسیدم که نزدیک ترین کلانتری برای ارائه یک شکایت کجاست؟ تنها پاسخی که گرفتم این بود که باید به کنسولگری کشورم بروم.

بعد از این اتفاق غیرقابل پذیرش این سوال ها برای من مطرح شد:

*۱-چه زمانی و چطور ، مقامات می توانند تحقیقی درباره این موضوع داشته باشند؟

*۲- زمانی که یک خبرنگار بین الملل و با کارت خبرنگاری تلاش می کند تا از یک پلیس عکس بگیرد، آیا این پلیس اجازه دارد تا به زور مدارک او را از او بگیرد؟

*۳-آیا پلیس های اسپانیا/ کاتالونیا ، زمانی که از آنها شماره کارت و نامشان پرسیده می شود، مجبور به پاسخ به این سوال هستند یا نه؟ این اتفاقی است که دراکثر کشورهای دموکراتیک و پیشرفته رخ می دهد

*۴- مسئولیت این پلیس ها ورئیسشان چیست؟

*۵- کجا می توانم به خاطر سرقت پرچم و موبایلم شکایت کنم و چطور خسارت اینها به من پرداخت می شود؟

شب من خراب شد؛ حتی نتوانستم ۱۵ دقیقه از بازی را تماشا کنم و هنوز هم بایادآوری آن شب می ترسم. آنچه برایم اتفاق افتاد برایم شبیه سالهای دیکتاتوری دراین کشور بود. این ماجرا می بایست برای همیشه تمام شود

هانس پیتر مارتین.»

 

کتک خوردن یک نماینده پارلمان اروپا در نوکمپ